ผู้หญิงคนนั้นชื่อเสลา โดยสุวรรณี.สุคนธา พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ.2518 สนพ.บรรณาคาร
เสลาในเรื่องเป็นหญิงเต็มตัวแล้ว ภาษาทางเพศที่ใช้จึงเติบใหญ่และมีความรู้สึกอันคุ้นชินกับเรื่องเหล่านี้ซึ่งสั่งสมมาโดยประสบการณ์ ตามไปด้วย
และก็เช่นเดียวกันกับเรื่องอื่นๆของตัวผู้ประพันธ์ คุณสุวรรณี ภาษาในงานประพันธ์อันเกี่ยวกับการแสดงออกทางเพศเล่มนี้ คงเอกลักษณ์อันละมุน ยั่วเพศ และน่าอ่านของเธอไว้อยู่เช่นเดิม ในบางตอนเช่น
...หล่อนนั่งอยู่ชิดกับเขา หัวเข่าขาวเปลือยล่อน สมัยนิยมทำชายกระโปรงลงต่ำกว่าที่เคย แต่ก็ยังไม่ปิดบังส่วนที่ไม่ควรปิด เขาขยับตัวอย่างจงใจ หัวเข่าเกยกันจนกลายเป็นเสียดสี หล่อนไม่ได้เบนหลบ ราวกับจะยั่วยุให้เขาตามติด บางส่วนของคนเรา ยั่วยุกามารมณ์ได้อย่างน่าประหลาด หรือเสลาจะมีบางส่วนที่กวนอารมณ์เอาโดยธรรมชาติ... (น.149)...เขากระแอม ความจัดเจนที่ผ่านมาไม่เหลืออยู่เลย เขาเริ่มนึกเกลียดขี้หน้าหล่อนขึ้นมาทันทีถึงกับเบนหัวเข่าที่กำลังจงใจเสียดสี ลุกขึ้นยืน"ผมอยากกินเหล้า""งั้นรึคะ" หล่อนย้อนถามอย่างโง่เง่า ชะรอยหล่อนคงกำลังคิดอะไรอยู่ในหัวเหมือนกันกับเขา ก็คนเรานั้นเคยสมองว่างเปล่าเสียเมื่อไร ไม่คิดเรื่องนั้นก็คิดเรื่องนี้หล่อนยังนั่งอยู่ที่เดิม เหมือนจะงุนงงหน่อยๆด้วยซ้ำไปที่จู่ๆเขาก็ลุกขึ้นหล่อนจะสำเร็จความใคร่เพียงเสียดสีกันที่หัวเขาหรือยังไงนะ? เขาคิดอย่างกราดเกรี้ยว...(น.157)...เงาในกระจกส่องให้เห็นหล่อนได้ชัด แม้จะไม่มีแสงไฟ รูปลักษณ์ของหล่อนจะว่าสวยก็ไม่ถนัดนัก ก็มีแขนสองแขน ขาสองขา นิ้วมือสิบนิ้วเหมือนๆกับคนอื่น ตามข้อมุมแขนและขาพับได้ เคลื่อนนิ้วไปมาได้เพื่อจะได้ทำอะไรๆได้สะดวก คอตั้งอยู่บนเรือนไหล่ มีนมสองเต้า ไม่เท่ากันเสียอีกด้วย ข้างขวาเล็กกว่าข้างซ้าย จุดตรงหัวนมมีสีระเรื่อเช่นเดียวกับที่ริมฝีปาก มีคนเขาเคยว่าถ้าริมฝีปากดำหัวนมก็จะดำด้วย จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้...(น.170)...หล่อนเคยนั่งซุกกอหญ้าริมน้ำ แอบดูแมลงปอที่บินผสมพันธุ์กลางอากาศ ปีกอันเป็นมันวับสะท้อนกับแดด ตัวของมันมีสีสวยตัดกัน บางตัวดูเด่น แมลงชนิดหนึ่งขายาวเดินไปบนผิวน้ำอย่างสบายใจ หล่อนอยากทำได้อย่างมันบ้าง คงจะเพลิดเพลินไม่น้อยหากเราเดินได้บนผิวน้ำ หรือร่อนขึ้นไปผสมพันธุ์กลางอากาศได้อย่างแมลงปอบิน...(น.186; การเน้นทั้งสองแบบเป็นของเรา)