สายบ่หยุดเสน่ห์หาย โดยสุวรรณี.สุคนธา พิมพ์ครั้งแรก สนพ.บำรุงสาส์น พ.ศ.2512 สองเล่มจบ
หนังสือยังคงอยู่ในใบหุ้มปกเดิม (เมื่อมองจากภาพอาจพบรอยไม่สะอาดซึ่งติดอยู่กับพลาสติกใสเดิมนั้น)
เรื่องนี้จัดอยู่ในแนวโรแมนซ์ แต่เช่นเดียวกับงานอื่นๆของสุวรรณี ที่งานของท่านมักบันทึกประเด็นที่น่าสนใจไว้เสมอ เรื่องนี้ "สายบ่หยุดเสน่ห์หาย" แม้ตัวรองที่มีหน้าตาสวยในเรื่อง ก็พิจารณาประเด็นทางปรัชญาความรักและปรัชญา Meaning of Life ได้เช่นกัน เช่น
"...
ความรัก ความรัก หล่อนคิดแล้วเบ้ปากนิดๆ รักอะไรกัน คนเรานี้อยู่ใต้อิทธิพลของธรรมชาติอย่างดิ้นไม่หลุด ธรรมชาติกลัวมนุษย์จะสูญพันธุ์ จึงบันดาลให้เกิดความรักเพื่อมิให้การสืบพันธุ์เป็นสิ่งที่ตรงจุดเกินไป ความรักจึงถูกยกเอามาบังหน้าเพื่อให้กามารมณ์เป็นของสวยงาม หล่อนคิดเหมือนคนไม่มีความรักคิดกัน..." (น.240, การเน้นเป็นของเรา)
และ
"
ความรักในทัศนะของโฉมฉันท์ คือกลไกของธรรมชาติ ที่จัดทุกสิ่งในโลกนี้ให้เป็นไปโดยละเมียดละไมไม่ขัดเขิน ความรักคือเซ็กซ์และการสืบพันธุ์ ที่พระเจ้าเปลี่ยนรูปไปในรูปหนึ่งเท่านั้น แต่ความหมายชนิดเดียวกัน หล่อนอธิบายให้เพื่อนผู้นั้นฟัง ซึ่งเขาแย้งว่าจริงในบางตอน แต่ลงท้ายว่า "นั่นเพราะเธอไม่เคยรักใคร เธอก็พูดอย่างนั้นได้"..." (น.242-3)